یکی از متخصصان ایرانی بازگشته به کشور، با اشاره به راه‌اندازی سامانه کانکت در سه سال گذشته و اقدامات مثبت این سامانه در جهت تسهیل بازگشت متخصصان و کارآفرینان ایرانی افزود: «من و بسیاری از مهاجران ایرانی با مشکل خدمت سربازی مواجهیم. خوشبختانه با ابلاغ دستورالعملی در سامانه کانکت که انجام یک پروژه فناورانه را جایگزین خدمت سربازی کرد، مشکل بازگشت به ایران برطرف شد.    

به گزارش ستاد خبری نمایشگاه اینوتکس ۲۰۲۵، پنل «بازگشت نخبگان؛ سرمایه انسانی گمشده در مسیر توسعه فناوری» با حضور سید میرابوالحسن واعظی (فارغالتحصیل دانشگاههای MIT و استنفورد و استاد دانشگاه صنعتی شریف)، محمد شکوهییکتا (فارغ‌التحصیل دانشگاه استنفورد و متخصص هوش مصنوعی شرکت اسنپ)، عاطفه علیپور (محقق مرکز تحقیقات بایومدیکال ژاپن و استادیار و عضو هیئت علمی بخش نانوبیوتکنولوژی) برگزار شد.  

در این پنل، محمد شکوهی یکتا، فارغالتحصیل دانشگاه استنفورد، علت بازگشت به ایران را عشق به وطن دانست و گفت: در خارج از کشور، بهظاهر مسائل مادی و نوع پروژهها بسیار رضایتبخش بود. آخرین پروژهای که در شرکت مایکروسافت انجام دادم و در آن شرکت لانچ شد، ۷۵ میلیون دلار سودآوری داشت؛ اما این امر مرا راضی و خوشحال نمیکرد، زیرا من باید برای ارتقای وطن خود تلاش میکردم.  

وی با اشاره به راه‌اندازی سامانه کانکت در سه سال گذشته و اقدامات مثبت این سامانه در جهت تسهیل بازگشت متخصصان و کارآفرینان ایرانی افزود: «من و بسیاری از مهاجران ایرانی با مشکل خدمت سربازی مواجهیم. خوشبختانه با ابلاغ دستورالعملی در سامانه کانکت که انجام یک پروژه فناورانه را جایگزین خدمت سربازی کرد، مشکل بازگشت به ایران برطرف شد.  

شکوهی یکتا با اشاره به چالش‌های متعددی مانند بی‌قانونی، عدم همکاری برخی مسئولان، بیتوجهی به بهکارگیری متخصصان بازگشته در امور کلان و عدم استفاده از توانمندی‌های آنان برای بهبود وضعیت کشور، تأکید کرد: با مشاهده این چالش‌ها، توقعم از خدمت به وطن کاهش یافت. درست است که باید برای تغییر سیستم مدیریتی ناکارآمد تلاش کرد، اما این فرایند فراتر از توان فردی من است.  

وی در ادامه، با تمرکز بر تخصص خود در حوزه هوش مصنوعی گفت: بزرگترین مشکل ما در این حوزه، مهاجرت نیروی انسانی است و دلیل اصلی آن ناامیدی است.  

شکوهی یکتا خطاب به متخصصان ایرانی خارج از کشور افزود: به کسانی که قصد بازگشت دارند، میگویم با چشمانی باز تصمیم بگیرند. اگر می‌خواهند بمانند، کار خود را ادامه دهند و اگر می‌خواهند بازگردند، با دستی پر برگردند.

وی در پایان یادآور شد: یکی از مشکلات مهاجرت، جنبه شخصی آن است. اگر مهاجرت کرده‌ایم، نباید ارتباط با ایران را فراموش کنیم. اینجا بود که به ما فرصت رشد داد. برای کمک به وطن، لزوماً نیازی به بازگشت فیزیکی نیست؛ متخصصان میتوانند از طریق سخنرانی‌های آنلاین، کمک‌های مالی و سایر روش‌های غیرحضوری، اثرگذاری خود را حفظ کنند.